Biokominki najczęściej konstruowane są z elementów metalowych pokrywanych farbą i lakierem odpornym na działanie wysokich temperatur. „Ekran” biokominka robiony jest ze szkła żaroodpornego. Czasem stosuje się dodatkowo beton lub kamień.
Biokominki dzięki swojej kompaktowej budowie są urządzeniami mobilnymi, które można zainstalować tak w mieszkaniu w bloku, jak i w domu. Dodatkowo biokominki, w zależności od rodzaju, można swobodnie przemieszczać z miejsca na miejsce.
Jest kilka rodzajów biokominków – można je podzielić ze względu na formę oraz na spalane paliwo. Wśród form i sposobów instalacji najpopularniejsze są biokominki wolnostojące i naścienne (lub zawieszane), dostępne są również meble z ogniem (np. stoły czy stoliki kawowe). Ze względu na spalane paliwo wyróżnia się biokominki żelowe oraz opalane paliwem płynnym.
Biokominki wolnostojące nie są mocowane na stałe do podłoża lub ściany, dzięki czemu można je dowolnie przemieszczać. Biokominki zawieszane są mocowane do ściany – w zależności od obudowy i sposobu instalcji mogą przypominać tradycyjny kominek lub, dzięki futurystycznemu wzornictwu, sprzęt elektroniczny doskonale urozmaicający wystrój wnętrza.
Biokominki żelowe opalane są wkładami zawierającymi porcję (najczęściej puszkę) substancji palnej lub mają palenisko, które można uzupełniać żelem. Biokominki opalane paliwem płynnym uzupełnia się biopaliwem w płynie. Paliwa nie wydzielają zapachów, ale można nabyć również paliwa zapachowe. Spalane paliwo emituje parę wodną i szczątkowe ilości dwutlenku węgla, więc, przede wszystkim ze względu na wilgotność, wnętrza powinny być wietrzone.
Dodatkowo biokominki mogą być obsługiwane pilotem, który pozwala na kontrolowanie takich opcji jak nalewanie paliwa, zapalanie i gaszenie.